Steeds vaker denken mensen na over hun eigen afscheid en gelukkig maar! De dood is onontkoombaar - niemand kan er aan ontsnappen. Door hem weg te drukken kun je hem niet vermijden. Door onder ogen te zien dat ook jouw leven een keer ten einde komt, kun je je leven vaak verbeteren. Je verspilt dan minder tijd en kunt er makkelijker voor kiezen om energie-verslinders te weren, onafgemaakte eindjes nog op te lossen of uit te praten en die vage dromen nu eindelijk concreet te maken. Ook je angsten kun je onder ogen zien. Waar ben je precies bang voor en is dat eigenlijk terecht of is het een oude angst of overtuiging die je klakkeloos over- of aanneemt? Je maakt de dood makkelijker bespreekbaar als je er meer van af weet. Wat gebeurt er als je overgaat? Wat kun je leren van bv. bijna-dood-ervaringen? Voor mij zijn ze troostrijk! Je hoeft niet te wachten tot je de boodschap krijgt dat je een levensbedreigende ziekte hebt en je tijd op aarde nog maar beperkt is. Juist niet, zou ik zeggen! Regel de zaken die je nog wilt regelen, leer nu al van je levenslessen en gun jezelf de rust die acceptatie en aanvaarding je kan brengen, Soms willen mensen de nabestaanden ontlasten, omdat zijzelf of via andere nabestaanden hebben begrepen hoeveel er op je af komt in zulke zware tijden. Het kan je innerlijke rust geven als je de zaken goed geregeld en doorgesproken hebt. Wat te denken van alle wachtwoorden, (mail-)adressen, erfenis-kwesties. euthanasieverklaring en nog veel meer?
Het kan ook onenigheid in een familie voorkomen als de laatste wensen van de overledene zelf bekend zijn. Ik kan u daarbij hulp bieden. Belangrijk is daarbij ook om rekening te houden met de nabestaaanden en niet "over het graf heen te regeren". Ik heb een wensenlijst opgesteld, waarin u uw wensen kunt registreren. of individueel uw eigen uitvaart regelen. Die is te vinden onder de button spreken bij uitvaarten / regisseren van een afscheid.
Desgewenst kunt u uw eigen levensloopverhaal of boodschap bij leven laten vastleggen in de vorm van een toespraak of als herinneringsboekje voor de nabestaanden. Met eigen inbreng wordt het zo een weerspiegeling van het leven van de persoon om wie het gaat.
foto: Gert Perdom bij artikel in Stadsblad
n.a.v. de Uitvaartbeurs op 4 november 2006.
