Als geboorte afscheid nemen wordt


Onmogelijk

Hoe is het mogelijk
dat een bloem breekt in de knop
dat een ster wordt uitgedoofd
dat een bron verdroogt
nog voor zij een stroom wordt?  

Hoe is het mogelijk
dat een twijgje breekt
dat een jong uit het nest valt
dat de avond valt
voor de dag is begonnen?

Hoe is het mogelijk
dat er kinderen sterven
nog voor ze uitgroeien?
En toch gebeurt het........
Uit: Zaaien in tranen van Yvonne van Emmerik

Soms gaat het anders: er zijn situaties waar we liever niet bij stilstaan; die zijn zo schokkend, zo tegennatuurlijk, zo oneerlijk ... Bijvoorbeeld als tijdens een zwangerschap of bij de geboorte blijkt dat het kindje een afwijking heeft, waardoor het geen levenskansen heeft.

In dergelijke moeilijke situaties kunnen de jonge ouders ondersteuning hard gebruiken. De mensen die dichtbij staan zoals oma’s, opa’s, zussen of vrienden zijn zelf ook vaak erg aangedaan. Op het moment dat het hartverscheurende scenario zoals hierboven beschreven staat, zich voordoet, kan ik van grote betekenis zijn. De ouders kunnen mij zelf benaderen of via de verloskundige of gynaecoloog attent worden gemaakt op mijn diensten. Als het vooraf bekend is, kan ik als DOULA een rol spelen tijdens de zwangerschap en de bevalling. (www.jettykuiper.nl/doula) De roze droom is wreed uiteengespat; dat kan niemand veranderen; die onnoemelijke pijn kan niemand wegnemen. Die neem je mee in je hart tot je allerlaatste moment hier op aarde. We kunnen wel samen zoeken naar een manier om alle emoties te doorleven, want naast dat niet-te-dragen verdriet zullen de jonge ouders zich ook trots voelen: dit kindje is ook nu gewoon de mooiste baby ter wereld en al is het kort: het is van belang om hem of haar een warm welkom te geven hier bij ons.

Ook het afscheid kan zodanig worden dat je er met warmte, verwondering, vertedering op terug kunt kijken. Een mooi afscheid is het begin van de verwerking; vroeg of laat moet je zelf weer verder. Deze baby heeft bestaan en niet zonder reden, hij of zij is onderdeel van jullie leven en dat draag je mee in je hart en je herinnering ...

Waar vreugde immens verdriet wordt is het goed te zoeken naar houvast, naar rituelen om dit enorme verlies een plek te gaan geven in jullie verdere leven. Er zijn allerlei praktische zaken te regelen; veel kan een uitvaartonderneming voor je betekenen. Maar geef je kindje en alles er om heen niet uit handen! Het kindje verdient een eigen naam en een eigen plekje, een eigen identiteit; ook al is de tijd op aarde kort, het kan een hele waardevolle tijd zijn. Er zijn tegenwoordig allerlei bijzondere dingen die je kunnen steunen, vaak bedacht door mensen die zelf een kindje verloren en er tegenaan liepen dat er zo weinig specifieks voorhanden was. Zo is er http://www.prematuur.nl/ met kleertjes in piepkleine maatjes; ook maken zij een mooi kistje of mandje om de baby in te leggen. (zie foto Jan Mossink http://www.kindermandjes.nl/). Als u op onderstaande link klikt, zit u een You-tube filmpje van Prematuur. Het filmpje begint bij uitvaartkistenbedrijf van Wijk. http://www.uitvaart.tv/84/kisten-afl.2-p.-van-wijk-&-zoon-uitvaartkisten-en-prematuur.nl.html

Ook Arnaldo Lopez, die prachtig gitaar speelt, heeft zelf zijn kindje verloren en voor hem een beeldschoon kistje gezaagd uit ruw hout. Hij doet dit nu ook voor anderen. Op http://www.hartvanhout.nl/ kun je hier meer over lezen; de site voor de muzikale kant van Arnaldo is te vinden op http://www.arnaldolopez.nl/. Arnaldo speelt desgewenst ook bij afscheidsbijeenkomsten.

Op http://www.troostgeschenk.nl/ zijn mooie, troostende artikelen verkrijgbaar die kinderen maar ook volwassenen erg kunnen helpen in die moeilijke fase.

Op dat moment zal je hoofd er niet naar staan, maar het is heel belangrijk om in de korte tijd die je hebt met je baby tastbare herinneringen te verzamelen. Foto’s, film, misschien een vingerafdrukje of een afdruk van een voetje – in brons gegoten is dat een tastbare herinnering die je levenslang zult koesteren. (http://www.artofemotions.nl/ ). Er is tegenwoordig een organisatie die gratis een fotosessie wil maken (http://www.makeamemory.nl/). Een geweldig initiatief!Je kunt ook een herinneringsboekje laten maken, met eigen tekst en evt. een foto van de baby of het kamertje. Zo’n Vergeet-me-niet-boekje maakt bv. Anke Eenkoren (zie http://www.inpressie.nl/ )

Er zijn verschillende (zelfhulp)organisaties die steun kunnen bieden zoals o.a. de Ver. Ouders van een Overleden Kind, stichting Lieve Engeltjes (http://www.lieve-engeltjes.nl/) of de de contactgroep ZwangerschapsbeĆ«indiging (http://www.sczb.nl/). Op de site http://www.babyopkomst.nl/ is onder het hoofdstuk "Het gaat mis" online veel informatie te vinden voor als je kind rond of tijdens de bevalling overlijdt. Ook is er een kennisdossier met veel informatie over het verlies van een kind en het verwerkingsproces daarvan: https://www.uitvaartverzekering.nl/onderwerpen/verlies-kind

Engelstalig: Op http://www.geocities.com/tabris02/tips.html geeft de mama van Emily veel tips.


Mandjes uit de collectie van Amelius tijdens de
Uitvaartbeurs.